Όμιλος για το περιβάλλον,
την ποιότητα ζωής
και τον πολιτισμό στην Πετρούπολη
«ΤΟ ΠΟΙΚΙΛΟ»
ΠΡΟΣ
-Φορείς, συλλογικότητες της Πετρούπολης
Διαχείριση Αστικών απορριμμάτων
Το πρόβλημα της διαχείρισης των αστικών απορριμμάτων της Αττικής είναι γνωστό ότι αναζητά λύση εδώ και πολλά χρόνια. Πρόκειται για…
ΜΙΑ ΚΩΜΙΚΟΤΡΑΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΠΑΡΟΝ & ΜΕΛΛΟΝ
Το ζήτημα αφορά σε όλο το λεκανοπέδιο αλλά η Δυτική Αθήνα ( και φυσικά η Πετρούπολη) έχει σοβαρούς λόγους να ανησυχεί και να ενδιαφέρεται περισσότερο από όλους τους άλλους. Ο λόγος είναι ότι πάνω από 40 χρόνια η «γειτονιά» μας είναι ο μοναδικός αποδέκτης των απορριμμάτων του λεκανοπεδίου και όχι μόνο.
ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ…
Κάποια στιγμή στο παρελθόν θεωρήθηκε καλή ιδέα από το Ελληνικό κράτος να μαζευτεί η μισή Ελλάδα στην Αθήνα και στην ευρύτερη περιοχή. Ο κόσμος μαζεύτηκε αλλά κανείς από τους τότε κυβερνόντες δεν σκέφτηκε που θα πάνε τα σκουπίδια που παρήγαγε όλος αυτός ο κόσμος. Έτσι ρεματιές και βουνά έγιναν «σκουπιδότοποι» σε πρώτο στάδιο μέχρι … Μέχρι που βρέθηκε ένας «συνετός» Δήμαρχος στα Άνω Λιόσια και μάζεψε όχι μόνο τα σκουπίδια της περιοχής του αλλά και όλης της Αττικής, των νησιών του Αργοσαρωνικού και τέλος πάντων ότι σκουπίδια εύρισκε αρκεί …, μα αρκεί να έρεε το χρήμα (αντισταθμιστικά και όχι μόνο). Πολλοί έγιναν πλούσιοι από τα σκουπίδια την εποχή εκείνη, ενώ για άλλους ξεκίνησαν τα προβλήματα.
Τα χρόνια πέρασαν, νέοι περιφερειακοί σχεδιασμοί για τη διαχείριση των απορριμμάτων εγκρίθηκαν. Οι χωματερές έγιναν ΧΥΤΑ (χώροι υγειονομικής ταφής απορριμμάτων), ενώ στην λειτουργία τους βέβαια παρέμειναν χωματερές και προτάθηκαν ως εναλλακτικές μέθοδοι διαχείρισης απορριμμάτων, όλες οι τεχνικές ανακύκλωσης. Βέβαια ανακύκλωση σοβαρά δεν έγινε ποτέ (σήμερα είμαστε σε μονοψήφιο ποσοστό ανακυκλούμενων απορριμμάτων). Τα εργολαβικά συμφέροντα που λυμαίνονταν το χώρο ήταν πολύ μεγάλα...
Ο χώρος γέμιζε ασφυκτικά αλλά κανένας δεν νοιαζόταν από τους κυβερνώντες για να βρει λύση. Επιπρόσθετα, μας έφεραν και την λυμματολάσπη από την Ψυτάλλεια. Ο κόσμος ξεσηκώθηκε (αφού δεν μπορούσαμε να σταθούμε από τη βρώμα) και σταμάτησε η μεταφορά της (τουλάχιστον φανερά και σε μεγάλες ποσότητες) στον ΧΥΤΑ των Άνω Λιοσίων, ενώ κατέστη ανενεργός ο νόμος που ψηφίστηκε από ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. για την μετατροπή του λατομείου του «Μουσαμά» (στο Ποικίλο όρος πίσω από το Θέατρο Πέτρας) σε σκουπιδότοπο βιομηχανικών και Χημικών αποβλήτων.
Την ίδια περίοδο αφού κατέρρεαν τα πρανή των σκουπιδιών στον χώρο των Άνω Λιοσίων εγκρίνεται ο νέος ΧΥΤΑ της Φυλής (στην πραγματικότητα είναι σύνορο και επέκταση του παλαιού).
ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Ο χώρος της Φυλής σχεδιασμένος για να απορροφάει το 80 % των απορριμμάτων της Αττικής, δέχεται το 100% των απορριμμάτων της, των νήσων του Αργοσαρωνικού, αλλά και άλλων περιοχών εκτός Αττικής. Ο χρόνος ζωής του ΧΥΤΑ στην Φυλή, είναι περιορισμένος και υπολογίζεται ότι σε 2 ή το πολύ 3 χρόνια θα πρέπει να έχει βρεθεί η εναλλακτική λύση, να σταματήσει η λειτουργία του και να αρχίσουν τα έργα αποκατάστασης.
Παρόλα αυτά, το τελευταίο διάστημα για το χώρο της Φυλής έχουν εγκριθεί:
- Μεταφορά της λυμματολάσπης από τις εγκαταστάσεις της Ψυτάλλειας με απόφαση του ΣτΕ (Συμβούλιο της Επικράτειας).
- Η ίδρυση δύο νέων μονάδων (μηχανικής διαλογής ΕΜΑΚ ΙΙ και βιολογικής ξήρανσης).
Ø Οι δύο νέες μονάδες , μαζί με την υπάρχουσα μονάδα μηχανικής διαλογής (ΕΜΑΚ Ι) που ήδη λειτουργεί στο χώρο, προβλέπεται να διαχειρίζονται το 75% των απορριμμάτων που θα φθάνουν στη Φυλή και θα παράγουν από αυτά δευτερογενή καύσιμα ( RDF – SRF). Από το εναπομένον 25% των απορριμμάτων, κάποιο τμήμα του θα ανακυκλώνεται και κάποιο θα θάβεται. Με τον τρόπο αυτό γίνεται εφικτό, αν χρειαστεί, να επεξεργαστούν και το 20% που ο περιφερειακός σχεδιασμός προέβλεπε να διαχειρίζονται στην Ανατολική Αττική (Κερατέα – Γραμματικό).
Ø Η «λύση» αυτή, που προωθείται και από τον ΕΣΚΔΝΑ, αν εφαρμοστεί, θα οδηγήσει τελικά στην καύση του συνόλου σχεδόν των αστικών απορριμμάτων. Τα εργοστάσια αυτά θα δεσμεύσουν το δημόσιο να τους παραδίδει τις συμφωνημένες ποσότητες απορριμμάτων για 25 χρόνια, στην αντίθετη περίπτωση αυτό θα πληρώνει στους εργολάβους ρήτρες.
Με τον τρόπο αυτό ακυρώνεται στην πράξη την διαδικασία ανακύκλωσης και προκαλείται ανυπολόγιστη περιβαλλοντική αλλά και οικονομική επιβάρυνση.
- Η εταιρεία «ΗΛΕΚΤΩΡ» των γνωστών εργολαβικών συμφερόντων, πρότεινε στον ΕΣΔΚΝΑ την κατασκευή «πιλοτικά» μονάδας αεριοποίησης των απορριμμάτων (μέθοδος θερμικής επεξεργασίας, δηλαδή μια μορφή καύσης), με συμπαραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας .
- Και Πανελλαδικά :Ήταν τόσο επιτυχημένη η διαχείριση των 5.5 εκατ. τόνων απορριμμάτων που παράγει η Ελλάδα, που αποφασίστηκε η έγκριση περιβαλλοντικών όρων για μονάδα καύσης προϊόντων από εισαγόμενα απορρίμματα (η ποσότητα που θα εισαχθεί θα είναι 7 εκατ. τόνοι).Η καύση του RDF και του SRF θεωρήθηκε ως ΑΠΕ (ανανεώσιμη πυγή ενέργειας) και είναι επιδοτούμενη (λέγεται 57 € ο τόνος)
Υποσημείωση 1: Η εταιρεία «ΗΛΕΚΤΩΡ» των γνωστών εργολαβικών συμφερόντων, έχει αγοράσει στη Γερμανία εργοστάσιο παραγωγής εξοπλισμού, εργοστασίων σαν αυτά που σκοπεύουν να κατασκευάσουν στο χώρο της Φυλής.
Υποσημείωση 2: Οι μέθοδοι αυτοί διαχείρισης των απορριμμάτων θα εκτοξεύσουν το κόστος από 45€ τον τόνο που είναι σήμερα σε πάνω από 180 € τον τόνο. Ο τετραπλασιασμός του κόστους θα επιβαρύνει τους δημότες και θα επιφέρει ανάλογη αύξηση στα δημοτικά τέλη. Βεβαίως την ίδια ώρα κάποιοι θα γίνουν πλούσιοι από τα σκουπίδια την περίοδο αυτή….
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Με την τακτική που ακολούθησε το κράτος, κάνοντας κάποιους πλούσιους, όχι μόνο αδιαφόρησε για τη ζωή των κατοίκων των γειτονιών μας και την υγεία μας, αλλά και υποβάθμισε και μόλυνε το περιβάλλον που ζούμε και τον αέρα που αναπνέουμε.
Με την προώθηση του σχεδιασμού αυτού όχι μόνο επιδεινώνεται η υποβάθμιση της περιοχής μας και άμεσα κινδυνεύει η υγεία μας από την διασπορά των διοξινών κατά την καύση των απορριμμάτων, αλλά και αποκτά μόνιμα χαρακτηριστικά, αφού οι βιομηχανικές μονάδες που θα κατασκευαστούν έχουν ιδιαίτερα υψηλό κόστος και άρα θα εγκατασταθούν και θα μείνουν για 25 τουλάχιστον χρόνια στον χώρο της Φυλής, στη γειτονιά μας δηλαδή.
«Τα λεφτά είναι πολλά» και τα συμφέροντα μεγάλα.
Το «παιχνίδι» δεν είναι στην πραγματικότητα, ούτε στην Κερατέα, ούτε στο Γραμματικό, αλλά στην Φυλή. Η μόνη λύση απέναντι σε ότι προετοιμάζεται, είναι να αντιτάξουμε το συλλογικό συμφέρον, τον συντονισμό της δράσης μας, και τον αγώνα μας για την υπεράσπιση της ζωής μας.
Απέναντι στην προοπτική αυτή προτείνουμε:
Στην λογική του κέρδους των κρατικοδίαιτων εργολάβων, των εμπόρων των απορριμμάτων και των διαπλεκόμενων δημόσιων λειτουργών και αρχόντων, να αντιτάξουμε το δημόσιο συμφέρον.
Στην επικίνδυνη για το περιβάλλον και την υγεία μας καύση να επιλέξουμε τις ήπιες μορφές διαχείρισης των απορριμμάτων που περιλαμβάνουν όλες τις μορφές ανακύκλωσης.
Στην ακριβή, ιδιαίτερα στην σημερινή πραγματικότητα, λύση που προωθείται, να προκρίνουμε την φτηνότερη και πλέον ήπια διαχείριση.
Συγκεκριμένα:
Καλούμε τους πολίτες, όλες τις τοπικές συλλογικότητες και τον Δήμο Πετρούπολης να οργανώσουμε την ενημέρωση αλλά και την κινητοποίηση της τοπικής κοινωνίας για :
i. Να απαιτήσουμε την αναθεώρηση του περιφερειακού σχεδιασμού με τον αποκλεισμό των καμουφλαρισμένων μεθόδων που οδηγούν στην καθολική καύση και με την υιοθέτηση ήπιων μορφών διαχείρισης (μείωση, επαναχρησιμοποίηση, διαλογή στην πηγή, ανακύκλωση, κομποστοποίηση).
ii. Να απαιτήσουμε την δίκαιη γεωγραφική κατανομή των εγκαταστάσεων διαχείρισης των απορριμμάτων της Αττικής (κέντρα διαλογής ανακυκλώσιμων, κέντρα κομποστοποίησης, ΧΥΤ υπολειμμάτων) έτσι ώστε να καταστεί δυνατόν η κατάργηση του ΧΥΤΑ Φυλής στη βάση συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος.
iii. Να διεκδικήσουμε την αλλαγή των προδιαγραφών για χωροθετήσεις τέτοιων χρήσεων, προς όφελος της ασφάλειας των κατοίκων (ελάχιστες αποστάσεις όχι μόνο από εγκεκριμένα σχέδια οικισμών αλλά και από κατοικίες εν γένη ή εντατικές ανθρωπογενείς δράσεις).
iv. Την δημιουργία ενιαίου δημόσιου, εποπτικού φορέα προδιαγραφών και τήρησης τους που να είναι ανοιχτός στον κοινωνικό έλεγχο.
v. Να προχωρήσουμε στη Πετρούπολη όλες τις δράσεις που θα έχουν ως αποτέλεσμα την μεγιστοποίηση της ποσότητας των αποβλήτων που μπορούμε να διαχειριστούμε τοπικά γεγονός που θα έχει ως αποτέλεσμα την ανάλογη μείωση των δημοτικών τελών. Στην κατεύθυνση αυτή πρέπει άμεσα να επεκτείνουμε την οικιακή και δημοτική κομποστοποίηση των πράσινων οργανικών, να προχωρήσουμε στην διαλογή στην πηγή υιοθετώντας τον διαχωρισμό των οικιακών απορριμμάτων σε 4 ρεύματα (χαρτί, λοιπές συσκευασίες, οργανικά, όλα τα άλλα), να οργανώσουμε κέντρα επαναχρησιμοποίησης χρήσιμων υλικών (ρούχα, συσκευές, έπιπλα κτλ.).
Η διαχείριση των απορριμμάτων δεν είναι υπόθεση των άλλων αλλά δική μας, δεν είναι μια «βρώμικη υπόθεση» που την φορτώνουμε στον γείτονα, είναι μια διαδικασία που πρέπει, να προστατεύσει τους φυσικούς πόρους από την κατασπατάληση και να δημιουργήσει ευκαιρίες απασχόλησης.
Τελικά τα «σκουπίδια είναι πλούτος» που δεν είναι δυνατόν να παραδίδεται ως λεία στους γνωστούς εργολάβους «νταβατζήδες», ΟΦΕΙΛΕΙ να αξιοποιηθεί έτσι ώστε να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου